การเลี้ยงดูลูก - ศักยภาพสูงสุดของลูกน้อยด้าน พัฒนาการทางสังคม และทางอารมณ์ ( เด็กวัยหัดเดินกับการงอแง )

สิ่งที่ควรรู้เกี่ยวกับการงอแงของเด็ก

ไม่มีเด็กคนไหนที่หรอกที่จะอารมณ์แปรปรวนจากที่อยู่นิ่งๆ ไปอาละวาดในทันทีทันใด ถ้าคุณมีลูกอยู่ในวัยหัดเดินละก็ คุณก็จะรู้ดีว่าเจ้าหนูวัยสองขวบตัวร้ายงอแงเก่งแค่ไหน การงอแงเป็นผลมาจากการที่เด็กวัยหัดเดินมีความสามารถจำกัดในการรับมือกับ ความหงุดหงิด ข่าวดีก็คือมีขั้นตอนที่คุณแม่สามารถนำไปใช้เพื่อป้องกันการระเบิดอารมณ์ของ เด็กและมีวิธีที่สามารถรับมือกับการงอแงได้อย่างมีประสิทธิภาพ

1. อะไรคือสาเหตุของการงอแง

การงอแงไม่ได้เกิดขึ้นเพราะว่าเด็กวัยหัดเดินจงใจหรือเจตนาไม่เชื่อฟัง หรือเป็นเพราะลูกดื้อรั้นมากๆ เด็กวัยหัดเดินงอแง เพราะว่าเขายังไม่รู้จักที่จะยอมรับความหงุดหงิด เมื่อเขาอยากทำอะไรบางอย่าง แต่ทำไม่ได้ เขาจะรู้สึกท่วมท้นไปด้วยความรู้สึกหมดหนทางและความไม่พึงพอใจ การงอแงเป็นการปลดปล่อยความรู้สึกเหล่านั้นออกมาและ ถือเป็นเรื่องธรรมดาที่เกิดขึ้นได้กับเด็กวัยหัดเดินทั่วไป โดยส่วนใหญ่แล้วเด็กวัย 2 ขวบมักจะร้องไห้งอแงอย่างน้อยสัปดาห์ละครั้ง ซึ่งอาจกินเวลาตั้งแต่ 15 ถึง 30 นาที

2. การป้องกันการงอแง

มีขั้นตอนบางอย่างที่คุณแม่สามารถนำไปใช้เพื่อลดการงอแงได้ และต่อไปนี้เป็นคือเทคนิคบางอย่างที่อาจช่วยยับยั้งการงอแงครั้งต่อไปของลูก ได้

* จำกัดการเล่นของเล่นและกิจกรรมต่างๆ ซึ่งน่าดึงดูดใจสำหรับลูกวัยหัดเดินของคุณ แต่มันยากเกินไปสำหรับช่วงวัยของเขา
* สังเกตอาการอ่อนล้าและควรให้ลูกพักผ่อนอย่างเพียงพอ
* คอยสังเกตสัญญาณบ่งบอกที่ว่าลูกได้รับการกระตุ้นมากเกินไปและเมื่อเวลาที่ เขาได้รับการกระตุ้นมากเกินไป ควรเปลี่ยนให้ลูกไปทำกิจกรรมที่นิ่งเงียบมากกว่า
* พยายามพูดคำว่า “ไม่” และ “อย่า” ให้น้อยที่สุด แทนที่จะพูดคำว่า “ไม่” คุณแม่ควรใช้วิธีเบี่ยงเบนความสนใจและให้ตัวเลือกอื่นกับเขา ยกตัวอย่างเช่น สอนให้เขาดมกลิ่นดอกไม้แทนที่จะเด็ดมัน

3. การเผชิญหน้ากับการงอแง

การงอแงจะสิ้นสุดลงเร็วขึ้นหากคุณแม่แค่ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ ในขณะที่เขากำลังงอแง ลูกวัยหัดเดินของคุณจำเป็นต้องอาศัยการควบคุมอารมณ์อันสงบของคุณแม่เพื่อให้ เขารู้สึกปลอดภัย ดังนั้น จึงควรพยายามระลึกไว้อยู่เสมอว่าการงอแงของเด็กนั้น มีจุดประสงค์ การงอแงของเด็กเป็นการปลดปล่อยความขุ่นเคืองใจที่เกิดจากอารมณ์หงุดหงิด ไม่ใช่ว่าเขามีเจตนาร้าย

ในบางครั้งก็ต้องปล่อยให้เด็กวัยหัดเดินได้อยู่เพียงลำพังเพื่อสงบสติอารมณ์ แต่จะต้องไม่อยู่นอกสายตา และเป็นเพียงระยะเวลาสั้นๆ ในบางครั้ง เพียงแค่โอบกอดลูกน้อยที่กำลังอารมณ์เสียอย่างนุ่มนวลและแสดงถึงความรัก ก็ช่วยให้เขาสงบลงได้ หากเขาเกิดงอแงในที่สาธารณะ ทางที่ดีก็คือควรพาลูกวัยหัดเดินไปยังบริเวณที่เงียบๆ และค่อนข้างเป็นส่วนตัวจนกว่าเขาจะอารมณ์เย็นลง

4. ใจเย็นเข้าไว้คุณแม่

หนึ่งในความท้าทายที่ถือได้ว่าเป็นงานที่ยากที่สุดก็คือ การพยายามทำตัวให้สงบนิ่งทั้งๆ ที่ต้องเผชิญหน้ากับเจ้าตัวเล็กที่กำลังโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง อย่างไรก็ตาม ถ้าคุณแม่โกรธตอบกลับไป ก็จะมีแต่ทำให้ลูกยิ่งงอแงนักขึ้น

เมื่อลูกวัยหัดเดินหยุดงอแงแล้ว ควรสร้างความมั่นใจและชมเชยเขาที่เขาสามารถควบคุมอารมณ์ได้ พยายามลืมภาพตอนที่อารมณ์เสียทิ้งไปและหาคำพูดที่สร้างกำลังใจมาพูดให้เขา ฟัง ยิ่งคุณแม่มั่นคงและคิดในเชิงบวกมากเท่าไหร่ในระหว่างและหลังจากที่ลูกงอแง เขาก็ยิ่งควบคุมการระเบิดอารมณ์ได้ง่ายยิ่งขึ้นต่อไปในอนาคต

ที่มา : ฮักกี้ดอทซีโอดอททีเฮท