การเลี้ยงดูลูก - ความสำคัญของการเล่น ( การเล่นอย่างมีจินตนาการ )

การเล่นอย่างมีจินตนาการหรือการเล่นบทบาทสมมุติ จะช่วยกระตุ้นประสาทสัมผัส สร้างโอกาสในการออกสำรวจและการคิดอย่างสร้างสรรค์ และช่วยให้ลูกพัฒนาทักษะสำคัญต่างๆ ที่จำเป็นสำหรับการเติบโตทางสติปัญญาและทางอารมณ์ตลอดจนทางสังคม เด็กจะแสดงสัญญาณแรกของการเล่นบทบาทสมมุติตอนอายุประมาณ 12 ถึง 18 เดือน เจ้าตัวน้อยวัย 18 เดือนอาจพยายามป้อนอาหารให้กับตุ๊กตาด้วยช้อน หรือหยิบตัวต่อขึ้นมาแนบที่หูเป็นโทรศัพท์ ตามธรรมชาติแล้ว เด็กจะเล่นบทบาทสมมุติในระยะแรกๆ ตามลำพัง เมื่อเขาอายุได้ 2 ขวบ เขาอาจสนุกสนานกับการเข้ากลุ่มกับเพื่อนๆ หากคุณแม่เฝ้าสังเกตการเล่นของเขาอย่างใกล้ชิด คุณแม่จะรู้ว่าแต่ละคนกำลังตกอยู่ในมนต์สะกดของจินตนาการของตัวเอง

กว่าเด็กจะเล่นบทบาทสมมุติได้อย่างจริงๆ จังๆ ก็เมื่อเวลาที่เขาอายุครบสามหรือสี่ขวบ แม้ว่าเด็กจะยังคงชอบเล่นบทบาทสมมุติต่อไปกับของเล่นเล็กๆ (เช่น บ้านตุ๊กตา ปั้มน้ำมันของเล่น ปราสาท และรถบรรทุกคันเล็ก) พร้อมทั้งมีของประกอบฉากอื่นๆ

เด็กอายุ 3-6 ปีถือเป็น “ปีทอง” ของการเล่นบทบาทสมมุติหรือการเล่นอย่างมีจินตนาการสำหรับเด็ก เพราะไม่มีช่วงเวลาใดในชีวิตของเด็กที่จะจดจ่ออยู่ในโลกของจินตนาการเท่าวัย นี้ คุณแม่อาจตระเตรียมของประกอบฉากและของเล่นต่างๆ ไว้ให้เขาใช้ประกอบการเล่นก็ได้ ในเบื้องต้นเด็กๆ ต้องการเพียงแค่อุปกรณ์ประกอบฉากเสมือนจริง อย่างเช่น เตารีด ตุ๊กตาตัวเล็กๆ เครื่องครัว ชุดเครื่องมือแพทย์ และเครื่องมือทำสวนเพื่อให้พวกเขาเริ่มเล่นและเล่นต่อไปเรื่อยๆ แต่เมื่อเขาโตขึ้นมาหน่อยและเล่นแบบนี้จนคุ้นเคยแล้ว อุปกรณ์ประกอบฉากที่ไม่เหมือนจริงก็มีความสำคัญไม่แพ้กัน (เช่น ลังกระดาษ แท่งไม้และกล่อง) นอกจากนี้ ยังควรเตรียมของที่สามารถดัดแปลงไปใช้ได้หลายๆ อย่าง เช่น ตัวต่อสีต่างๆ เนื่องจากของเล่นเหล่านี้จะช่วยขยายจินตนาการของเด็กโดยไม่มีขีดจำกัด

เด็กก่อนวัยเรียนที่โตขึ้นหน่อยจะชอบเล่นบทบาทสมมุติและชอบแต่งตัวมาก วันหนึ่งลูกสาวฉันพูดขึ้นมาฉันว่า “บีเซียนผู้ยิ่งใหญ่ (เขาพูดอย่างนี้)” – นักมายากลชื่อก้องโลก! วันถัดมาเขาก็กลายเป็นสิงโต – ราชาประจำบ้าน (อย่างน้อยก็วันหนึ่งล่ะ)!! บทบาทสมมุติส่วนใหญ่จะเป็นการเลียนแบบผู้ใหญ่แบบง่ายๆ ซึ่งจะช่วยให้เด็กเข้าใจได้ดีขึ้นว่าโลกของการเป็นผู้ใหญ่นั้นเป็นเช่นไร หากวันหนึ่งคุณแม่ได้รับการเชื้อเชิญร่วมเล่นบทบาทสมมติกับเขา (ซึ่งบางครั้งเขาก็จะชวนผู้ใหญ่เล่นด้วย) ให้ทำตามคำแนะนำของลูกน้อยเพราะนี่เป็นโลกของเขา และพวกเขาจะเพลิดเพลินกับโอกาสที่พวกเขาจะได้เป็นผู้ควบคุม! เมื่อผู้ใหญ่แทรกแซงการเล่นของเด็กจนเกินไป เด็กจะสูญเสียประโยชน์หลายอย่างที่จะได้จากการเล่นไป

ว่ากันในเชิงของพัฒนาการแล้ว การเล่นบทบาทสมมุติช่วยส่งเสริมความมั่นใจในตนเอง ความเข้าใจตัวเอง และการควบคุมตนเอง การเล่นนี้จะช่วยกระตุ้นให้เด็กๆ คิดอย่างสร้างสรรค์และพัฒนาความจำ ภาษา และทักษะการรับฟังความคิดเห็นของคนอื่น การเล่นอย่างมีจินตนาการเป็นรูปแบบการเล่นที่มีประโยชน์ในการเข้าสังคมของ เด็กมากที่สุดมีผลมากที่สุดต่อการพัฒนาทักษะที่จำเป็นเพื่อให้เด็กเข้ากับ เพื่อนอายุรุ่นราวคราวเดียวกันได้ดี เมื่อลูกของคุณเล่นอย่างสร้างสรรค์กับเพื่อนๆ เขาจะเรียนรู้การร่วมมือและการประนีประนอม (เช่น “ฉันอยากเป็นเจ้าหญิง” “ไม่ เธอต้องเล่นเป็นราชินี คราวก่อนเธอเล่นเป็นเจ้าหญิงแล้วนี่นา!”) เพื่อเข้าร่วมกิจกรรมทางสังคม และเข้าใจความสัมพันธ์ทางสังคม

ที่มา : ฮักกี้ดอทซีโอดอททีเฮท